آی تی نوشت
اخیرا تغییر اندکی در این عبارت داده میشود تا این اصطلاح به طور روشن دایره ارتباطات مخابراتی را نیز شامل گردد. بنابراین عدهای بیشتر مایلند تا عبارت «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (Information and Communications Technology) یا به اختصار ICT را به کار برند.
فناوری اطلاعات به شبکه رایانهای بسیار مربوط است
فناوری اطلاعات بسیار از علم رایانه وسیعتر (و پیچیده تر) است. این اصطلاح در
دهه ۱۹۹۰ جایگزین اصطلاحات پردازش دادهها و سیستمهای اطلاعات مدیریت شد که در
دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۶۰ بسیار رایج بودند. فناوری اطلاعات معمولاً به کلیه فناوریهائی
اشاره دارد که در پنج حوزه جمع آوری، ذخیره سازی، پردازش، انتقال و نمایش اطلاعات
کاربرد دارند.
دانش فناوری اطلاعات و رایانه با هم فرق میکنند، البته در موارد زیادی با هم
اشتراک دارند. اگر علم رایانه را مشابه مهندسی مکانیک بگیریم، فناوری اطلاعات مشابه
صنعت حمل و نقل است. در صنعت حمل و نقل، خودرو و راهآهن و هواپیما و کشتی داریم.
همه اینها را مهندسان مکانیک طرح میکنند. در عین حال در صنعت حمل و نقل مسائل
مربوط به مدیریت ناوگان و مدیریت ترافیک و تعیین استراتژی حمل و نقل در سطح شرکت و
شهر و کشور مطرح است که ربط مستقیمی به مهندسی مکانیک ندارد اما فناوری اطلاعات و
ارتباطات (ICT)(به فارسی فاوا) مهمترین مقوله در این زمینهاست. سید حامد خسروانی
شریعتی، تعریفی دیگر از فناوری اطلاعات بیان میدارد که بیان از فرابخشی بودن این
رشته دارد، به گفته ایشان: مهندسی فناوری اطلاعات دانشی ترکیبی از مهندسی نرم
افزار، مهندسی صنایع و مارکتینگ میباشد که رویکردی تحلیلی، تجاری و باریک بینانه
به تکنولوژیهای نوین اطلاعاتی دارد. ایشان با ایجاد این رویکرد شکاف میان طراحان
نرم افزار و تحلیل کنندگان سیستم و بازار هدف را حل کردهاند.
پیتر نورتون برنامه نویس و نویسنده مشهور آمریکایی مهندسی فناوری اطلاعات را به این
صورت تعریف می کند: مهندسی فناوری اطلاعات بخشی از مهندسی است که به مطالعه و
کاربرد داده ها و پردازش آنها، خرید خودکار، ذخیره سازی، مدیریت، کنترل، سوئیچینگ،
مبادله، ارسال یا دریافت داده و توسعه و استفاده از سخت افزار، نرم افزار، میان
افزار و پروسیجرهای مربوط به این فرایند اختصاص دارد.
دکتر ریچارد لاهیر استاد دانشگاه استنفورد نیز درباره علمِ مهندسی فناوری اطلاعات
می گوید: "مهندسی فناوری اطلاعات عبارت است از جمع آوری, طبقه بندی, سازمان دهی,
حفظ امنیت و نشر هرگونه اطلاعات اعم از صوتی, تصویری, متن و ... به وسیله ی ابزار
کامپیوتر و تکنولوژی های جدید دیگر. مهمترین و محوري ترين دستاورد اين فناوري
دسترسي سريع به اطلاعات و انجام امور بدون در نظر گرفتن فواصل جغرافيايي و فارغ از
محدوديتهاي زماني است."
مقدمه : نو آوری اطلاعات به مجموعه ابزار و روش هایی اطلاق میشود که به نحوی،
اطلاعات را در اشکال مختلف، جمع آوری، ذخیره، بازیابی، پردازش و توزیع می
کنند.اطلاعات منشاء دانائی و بصیرت در انسان است و هدف از به کار گیری فن آوری
اطلاعات، افزایش آگاهی در انسان و نظم در اجراست. به تعبیر دیگر، فن آوری اطلاعات،
فن بهره برداری از اندیشه انسانی است. بهره برداری بهینه از اندیشه، سپردن امور
شناخته شده، تکراری و غیرخلاق به ماشین (از طریق خودکار سازی عملیات ) و آزاد سازی
اندیشه و مهارت های انسانی جهت مکاشفه در ناشناخته هاست. در سه دهه اخیر، مفهوم
داده ورزی ( انفورماتیک ) از بستر ماشین های پردازشگر اطلاعات به سمت نظریه سیستم و
سپس نظریه اطلاعات گرایش یافته و امروز با توجه به نظریه خودکار سازی و نظریه
ارتباطات، انفورماتیک در پیوند با همه اینها، بعنوان یک فن آوری همه منظوره تحت
عنوان فن آوری اطلاعات در مرکز توجه جهان قرار گرفته است. در پنجاه سال گذشته بروز
تحولات گسترده در زمینه کامپیوتر و ارتباطات ، تغییرات عمده ای را در عرصه های
متفاوت حیات بشری به دنبال داشته است . انسان همواره از فن آوری استفاده نموده و
کارنامه حیات بشریت مملو از ابداع فن آوری های متعددی است که جملگی در جهت تسهیل
زندگی انسان مطرح شده اند. در سالیان اخیر ، فن آوری های اطلاعات و ارتباطات که از
آنان به عنوان فن آوری های جدید و یا عالی ، یاد می شود ، بیشترین تاثیر را در حیات
بشریت داشته اند . دنیای ارتباطات و تولید اطلاعات به سرعت در حال تغییر بوده و ما
امروزه شاهد همگرائی آنان بیش از گذشته با یکدیگر بوده ، بگونه ای که داده و
اطلاعات به سرعت و در زمانی غیرقابل تصور به اقصی نقاط جهان منتقل و در دسترس
استفاده کنندگان قرار می گیرد . فن آوری اطلاعات و ارتباطات ، بدون شک تحولات
گسترده ای را در تمامی عرصه های اجتماعی و اقتصادی بشریت به دنبال داشته و تاثیر آن
بر جوامع بشری بگونه ای است که جهان امروز به سرعت در حال تبدیل به یک جامعه
اطلاعاتی است . جامعه ای که در آن دانائی و میزان دسترسی و استفاده مفید از دانش ،
دارای نقشی محوری و تعیین کننده است . فناوری اطلاعات موضوعی است فرابخشی، بدین
معنا که بسیاری از نهادها، سازمانها، و وزارتخانهها در رشد و تعالی و کاربرد IT
نقش دارند و ایفای نقش هرکدام منوط به این است که یک نهاد فرابخشی، وظایف را به
آنها تکلیف نماید تا در درون یک برنامه مشخص، هدف اصلی -که همان رشد فناوری اطلاعات
از حیث توسعه زیرساخت و رشد کاربرد است- تامین گردد. در اینجا وزارت پست وتلگراف و
تلفن به عنوان ایجاد کننده بستر ارتباطات، نقشی کلیدیتر از دیگران خواهد داشت. در
مجموع با توجه به تحولات رخ داده در حوزه IT، میتوان گفت این تحولات حاکی از این
است که تشتتها نه تنها کاهش نیافته، بلکه در حال افزایش است و فاصلههای ایجاد شده
در نهایت به دودستگی بیشتر در ایجاد بستر و زیرساخت(ایجاد کننده ارتباطات) و کاربرد
فناوری اطلاعات خواهد انجامید، و این دقیقا یعنی کندی رشد فناوری اطلاعات در
کشورمان!